اثر عوامل انسانی بر شکل‌گیری بنگاههای صنعتی در استان‌های ایران با تأکید بر رهیافت داده‌های تابلویی

انسان­‌ها به طور طبیعی با محیط اطراف خود در تعامل هستند. زمانی‌که افراد در منطقۀ به خصوصی تصمیم به راه اندازی بنگاه خود می‌گیرند، ناگزیرند اثر برخی از عوامل انسانی را در این اقدام خود در نظر بگیرند. اهمیت درک این موضوع، در ادامۀ فعالیت بنگاه‌ها و موفقیت یا عدم موفقیت آنان و نیز فراهم آوردن موجبات توسعۀ اجتماعی و اقتصادی در آن منطقه، نمایان می‌گردد. چرا که کارآفرینان و سیاستگذاران با آگاهی از این عوامل خواهند توانست برای پیشرفت خود و مناطق مختلف کشور، به طور دقیق و صحیح هدف‌گذاری نمایند. هدف از این پژوهش، شناسایی تأثیر عوامل انسانی بر شکل‌گیری بنگاه­‌های صنعتی در کلیۀ استان‌های ایران است. مطالعۀ حاضر از نوع توصیفی ـ علّی معلولی بوده که در آن عوامل انسانی در سه شاخص جمعیت، درآمد خانوارها و نرخ بیکاری تشریح شده و مدل اقتصاد سنجی با استفاده از روش داده‌های تابلویی برآورد گردیده است. داده‌های مورد نیاز پژوهش از مرکز آمار ایران برای دورۀ زمانی 1390- 1386 به تفکیک 30 استان کشور گردآوری شده و با استفاده از دو نرم افزارEviews.6  و Stata.12 از طریق مدل اثرات ثابت مورد تحلیل قرار گرفته ‌است. نتایج حاصل از این مطالعه معنی‌دار بودن معادلۀ رگرسیون را تأیید کرد. همچنین مشخص گردید سه عامل انسانی جمعیت، درآمد خانوار‌ها و نرخ بیکاری اثر منفی و معنی‌داری بر شکل‌گیری بنگاه‌‌های ی صنعتی در کلیۀ استان­های ایران دارند